ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΤΑΡΑΤΟ

Όταν βρέχει σε νοιάζομαι
Παραχωμένο στα σκοτεινά
Κόβομαι στα δυο
Ανάσα μισή σβήνει
Φωτιά κλάματα μπλε
Τρέμισμα ρίγος
Πλάτη πάνω κάτω
Ερημιά χωρίς θεό
Δαγκώνει το μέσα
Η αλήθεια απίστευτη,
Ότι ανύπαρχτος υπάρχεις.

Εκείνο το σταράτο,
Και οι ροδοκόκκινοι λοβοί σου 
Βουλιάζουν στα χώματα
Βλασταίνουν ερωτήματα
Πονάει η καρδιά.

                      Ρ.Κ.