Να κάνω…
Εγώ…
Εδώ…
Τώρα…
Οτιδήποτε…
Για να αλλάξει η κατάσταση…
Σε όλο το παραπάνω, υπάρχει ένας κανόνας…
Να αποδέχομαι τη ΡΟΗ της Συνειδητότητας, μέσα στην οποία υπάρχει τόσο η δική μου συνείδηση όσο και των άλλων με τους οποίους αλληλεπιδρώ…
Δηλαδή…
Να Αποδέχομαι…
Να αποφεύγω να προσπαθώ να διατηρώ με κάθε μέσο, την ΙΔΙΑ, ΜΙΑ και ΜΟΝΗ κατάσταση γύρω μου για μεγάλο χρονικό διάστημα, όσο κι αν μου αρέσει και με ευχαριστεί, διότι έτσι δημιουργώ και αναπτύσσω έναν «εικονικά» πραγματικό κόσμο… ξεκομμένο από τη ροή…
Αυτό όμως μοιάζει σαν να δημιουργώ ένα ΦΡΑΓΜΑ στο ποτάμι της ροής … Το οποίο γεμίζει, γεμίζει, γεμίζει, γεμίζει, γεμίζει… κι εγώ το ενισχύω, το ενισχύω, το ενισχύω, το ενισχύω, το ενισχύω… μέχρι που κάποια στιγμή, μου είναι αδύνατον να το ενισχύσω άλλο… κι αυτό ΣΠΑΕΙ…
Και τότε ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ μια κατάσταση, μέσα από την οποία ΔΕΧΟΜΑΙ χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι, όλα αυτά που τόσο καιρό, προσπαθούσα με κόπο να σταματήσω…
Τι να κάνω λοιπόν…
Να εκπαιδεύω το νου μου, να αφουγκράζομαι τις αλλαγές που έρχονται γύρω μου και να προετοιμάζομαι ώστε να τις απολαμβάνω και να τις ζω…
Όλο το παραπάνω, είναι αδύνατον να το κάνω όμως, αν είμαι προσκολλημένη σε καταστάσεις που πέρασαν ή καταστάσεις που προσπαθώ να δημιουργήσω, χωρίς να παρατηρώ συνειδητά αυτό που συμβαίνει γύρω μου κάθε στιγμή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου