7.Στου κουφού την πόρτα...

Δέχομαι μια «δύσκολη» κατάσταση, για να με φτάσει στα άκρα του εσωτερικού μου πόνου, έτσι ώστε να ξυπνήσω… να αφυπνιστώ…Όμως αντί να κατανοήσω τη δική μου δράση, περιμένω να αλλάξω την κατάσταση μέσω των άλλων… Δηλαδή περιμένω ο άλλος να αλλάξει και να γίνει αυτό που έχω στη σκέψη μου για αυτόν… για να με βολεύει… Και επιμένω να αλλάξει, ενώ το μεταξύ μας «αόρατο» συμβόλαιο» λέει να «μην αλλάξει»… Οπότε ο άλλος τηρεί το συμβόλαιό του και έτσι «στου κουφού την πόρτα»… Κι εγώ εμμένω στις σκέψεις μου… Όμως πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω και να ρωτήσω τον εαυτό μου «γιατί τον κάλεσα στη ζωή μου;»… 
Το έχουμε ξαναπεί… 
Οι καταστάσεις που συμβαίνουν στη ζωή μας, δεν έχουν καμία σημασία… Σημασία έχει ο τρόπος που τις διαχειριζόμαστε…