ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ (καρναβάλι, Carne Valle = κρέας έχε γεια) Ο άσωτός µας εαυτός ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΝΙΑΤΗ

Στην κορύφωση του γλεντιού της αποκριάς, το συλλογικό µας  πρόσωπο πετάει τη µάσκα. Αύριο, στο λιµάνι της Πάτρας  θα του βάλουν φωτιά, να τον κάψουν. Κάθε χρόνο το πρόσωπό του αλλάζει. Τη µία φορά είναι ένας ανώνυµος κοιλαράς, την άλλη ο µοναχός  Εφραίµ, την τρίτη ο πρωθυπουργός. Όμως, κάθε φορά, στην κορύφωση της γιορτής, πυρπολούµε εκείνη την έκφανση του συλλογικού µας εαυτού που θα θέλαµε να ξορκίσουµε, τον βασιλιά Καρνάβαλο.  Πριν τον κάψουµε όμως - εµείς τον έχουµε φιλοτεχνήσει... 
Το 2004 ο βασιλιάς Καρνάβαλος του Καρναβαλιού της Πάτρας ήταν… δύο. Ο ένας ήταν δαφνοστεφανωµένος αθλητής ετοιµοπόλεµος για τους Ολυµπιακούς Αγώνες που βρίσκονταν προ των πυλών και ο άλλος ήταν ένας κλασικός χοντρός που καθόταν πάνω σε µια... µακαρονάδα!  Με µια υπέροχη αµφισηµία, αποτυπωνόταν ο διττός µας εαυτός. Αυτός που µας ήθελε προσηλωµένους στο εθνικό µας όνειρο (ακόµη και µε τεράστιο κόστος) µε έναν πρωτόγνωρο ορθολογισµό για τα απείθαρχα σταθµά µας και µια διονυσιακή και άταχτη όψη του Νεοέλληνα της υπερβολής που πληρώνει τον λογαριασµό στο τέλος. Στον Τύρναβο, το 2009, βασιλιάς Καρνάβαλος ήταν ο µοναχός Εφραίµ του Βατοπεδίου και συµπύκνωνε µια συλλογική απόπειρα αποδόµησης αλλά και µια προσπάθεια να ξορκίσουµε τον ίδιο µας τον κακό εαυτό, να επιφέρουµε µια ρωγµή στον καθρέφτη και να ξαναδούµε αλλιώς τις παθογένειες, τις ευθύνες και τις συµπεριφορές µας. 
Ο βασιλιάς Καρνάβαλος, το κάψιµό του και οι συµβολισµοί του µας ακολουθούν βήµα βήµα σε όλη την νεώτερη ιστορία και µια λαογραφική αναφορά είναι αναπόφευκτη. Τίποτε λοιπόν δεν είναι αυτό που φαίνεται. Και µπορεί αύριο µια σειρά από πόλεις και χωριά της Ελλάδας να κορυφώνουν τις καρναβαλικές τους εκδηλώσεις µε παρελάσεις, πάρτι και άλλα τελετουργικά – µε µια µικρή δόση εκβιαστικής διασκέδασης –, η αφετηρία των δρώµενων όµως χάνεται στους αιώνες. Όχι, βέβαια µόνον αυτό. Τα έθιµα µετασχηµατίστηκαν. Συµπεριέλαβαν νέα στοιχεία από κάθε εποχή. Κράτησαν όµως τον πυρήνα και το περιεχόµενό τους. Υπό µια έννοια, οι Αποκριές, ο βασιλιάςΚαρνάβαλος και το τελετουργικό του κάψιµο αύριο στον µόλο του Αγίου Νικολάου στο λιµάνι της Πάτρας (στο g-point όλων των καρναβαλιών) είναι η απόλυτη πράξη αποδόµησης των στερεοτύπων και η πιο πικρή µατιά στον συλλογικό µας βίο. Κάτι σαν τον Καραγκιόζη που λατρεύουµε να µισούµε – αν και είναι κατοχυρωµένος πια στους Τούρκους, ελέω UNESKO.
 

"Ο βασιλιάς Καρνάβαλος είναι η µεγάλη πόρτα για την άλλη πλευρά του εαυτού µας, εκείνη της µεταµφιεσµένης ταυτότητας. Καίµε τον Καρνάβαλο από ενοχές."Σταμάτης Κραουνάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου